Адабиёт

 («Даҳо» спектакли ҳақида фикрлар)

Туш инсон борлиғи, руҳиятининг ҳали тўла-тўкис кашф этилмаган манзилларидан бири. Туш инсоннинг уйқу ичида кечган ҳаёти, унинг уйғоқ ҳолатда кўзга кўринмайдиган хислатларини уйқу асносида рўёбга чиқара оладиган сирли жараён.

Жамол ака эди. Жамол акадан катта бир ижод, яхши хотиралар қолди. Охирати обод бўлсин.

Уни илк бор ТВда кўрганимда ҳали мактабда ўқир эдим. «Нотаниш қизнинг расмин чизаман», деб куйларди хонанда…