новелла

Почта бошлиғи Томэга нафақа пулини ўз қўли билан топширар экан: «Мана асл ўғлон қанақа бўлади. Ҳатто у дунёда ҳам ота-онасининг ғамини ейди», дейди. Қўшни кампирларнинг баъзилари эса, ҳеч бир андишага бормай: Шунча ўғилдан бирортаси ҳам урушда ўлмади-я…- дейишдан ҳам тойишмаган.