Манзура ЭГАМБЕРДИЕВА
1987 йилда Қорақалпоғистон Республикасининг Элликқалъа тумани Бўстон шаҳрида туғилган. Бўстон ижтимоий-иқтисодий касб-ҳунар коллежини тамомлаган.
2007-2009 йилларда Ўзбекистон Миллий Университети қошидаги “Олий адабиёт” курсида таҳсил олган.
“Ёниқ кўзлар” номли шеърлар тўплами 2009 йилда чоп этилган. “Келажак овози”, “Нафосат-бўстоним”, “Ҳуррият наволари”, “Ақчакўл илҳомлари” каби танловлар ғолиби.
ЎТИНЧ
Мени қучинг бағрингиз тўлиб,
Юрагингиз тафтини сезай.
Елкангизга бошимни қўйиб,
Дунё ғамин бир зум унутай.
Фақат менга жилмайиб қаранг,
Меҳрингизни дариғ айламай.
Туйғуларга кўчсин етти ранг,
Умрингизни бахт билан безай.
Сизда бисёр ижобий хислат,
Қадрлайман, қалбда сақлайман.
Ҳою ҳавас эмас муҳаббат,
Ишқим дилда ордек асрайман.
Қарасангиз нигоҳда оташ,
Юрагимга тиғдай қадалар.
Осон эмас фироқда яшаш,
Дийдор истаб кўнгил шайланар.
Кўзингизга боққим келади,
Бахт кўлида оққим келади.
Майингина елга айланиб,
Ишқ туморин таққим келади.
Мени қучинг бағрингиз тўлиб,
Юрагингиз тафтини сезай.
Елкангизга бошимни қўйиб,
Дунё ғамин бир зум унутай…
***
Ҳеч инсон юраги ҳис эта олмас,
Дилимда пинҳона туйғулар сирин.
Юрагим тубида яшаган сўзлар,
Уйғонмоқда баҳор гулидай секин.
Бир деҳқон мисоли ишга киришдим,
Энди юмуши кўп қоғоз қаламнинг.
Ёзишга улгурай, етарми умрим,
Сўзлардан яралган мунгли ноламни?
Ҳеч инсон юраги ҳис эта олмас,
Дилимда пинхона туйғуларим кўп.
Ҳали юмуш кўпдир қоғоз қаламга,
Дилга тугиб қўйган орзуларим кўп.
***
Ҳазил билан айтилган бир сўз,
Оташ бўлди, юраклар куйди.
Қош қўймасдан чиқарилди кўз,
Йўқ қабрга тупроқлар уйди.
Фарёд қилдим, қалбимда туғён,
Сўрайвердим Оллоҳдан чин бахт.
Илхақликда кўзларим гирён,
Ёлғон бўлди ишқ розию аҳд.
Кўзларимдан тўкилар ёшлар,
Танам бирла ичим емириб,
Вужудимни ағдариб ғашлар,
Каламушу қуртлар кемириб.
Яширолмам дилда доғимни.
Дарахтсиз боғ кўксим, нетаман?
Асраш учун ишқ-ардоғимни,
Меҳринг дил тубига экаман!
***
Шамолларга бердим сочимни,
Қувонишар кўкларга учиб.
Бахтга очдим мен қулочимни,
Соғинч олди танамни қучиб.
Кўкда парвоз айлайди хаёл,
Эриб кетар қуёш тафтида.
Бу оламда келмагай малол,
Ҳаёт сени тутса кафтида.
Талпинаман бахтнинг тоғига,
Инграб ётар пойимда тошлар.
Теран боқсам сўлу соғимга,
Чил-чил синар сабру бардошлар.
Поёни йўқ ҳаёт йўлида,
Не бўлса-да бахтни излайман.
Олам аро барча инсонга,
Буюк бахтни тилаб яшайман…