Қайнонам ўғлининг ичиб келиб, жанжал кўтаришини кўриб кўп йиғлар, уни тергаб инсофга чақирар, баъзан эса ичкилик ҳаддан ошса жуфти ҳалолимни бирор дарахтга боғлатиб қўярди. Кайфи тарқаб ўзига келгач қилган айби учун барчамиздан узр сўрарди.
Орадан бироз вақт ўтиб гўшангага куёвни олиб киришди. Куёвга салом қилган Гулчеҳра ердан кўзини узмай куёвга энди чой узатаман деганида унинг қалбида қўрқув уйғотган нотаниш куёв беҳосдан ерга йиғилди. У ўз-ўзидан қалтираб оғзидан оппоқ кўпик кела бошлади.
Телевизор ва интернет—ижтимоий тармоқлардаги уруш-тўполон, ёлғон, енгил-елпи маълумотлар ҳамда жанжаллар ҳақидаги хабарлардан кўнгли ўксиган Ўктам
“Оила” илмий-амалий тадқиқот маркази томонидан “оғир турмуш шароитидаги шахсларга мўлжалланган ижтимоий мослашув марказлари ва “Ишонч
Келин ҳамма ишга улгуриши, ҳамманинг кўнглига қараши керак эмиш. Шунинг учун айримлар ўзига ёққан қизни ўғлига олиб беришни хоҳлайди. Аммо оилавий гармония нуқтаи назаридан катталар иродасига бўйсуниш, кўникиб яшаб кетиш деганда бахтли оила тушунилмайди.
Сообщить об опечатке
Текст, который будет отправлен нашим редакторам: